‘Ik zie mijn plekje in de Nederlandse muziekscene. Als je vindt dat het hiphop is, dan is het hiphop. Zo niet, dan niet. Ik gebruik rap als middel. Maar het lastige aan het woord ‘hiphop’ is dat het voor veel mensen een andere connotatie heeft. Hiphop is voor sommige mensen een muziekgenre, voor andere mensen een levensstijl en cultuur. En nee, ik leef die cultuur niet. Nee, zo bezien ben ik te gast in het genre en de levensstijl. Tegelijkertijd ben ik nog steeds van mening dat de Nederlandse hiphopscene een stuk diverser kan. Ik voel me heel erg thuis in het queer subgenre, tussen een LIONSTORM, een Babs. We zijn die wereld zelf aan het vormgegeven. Maatschappijkritiek zit in de kern van hiphop, net als humor. Queers zijn gemarginaliseerd, vanuit dat perspectief kun je juist keiharde maatschappijkritiek leveren.